THE 2-MINUTE RULE FOR بیماری پارکینسون در سالمندی

The 2-Minute Rule for بیماری پارکینسون در سالمندی

The 2-Minute Rule for بیماری پارکینسون در سالمندی

Blog Article

یکی از شایع ترین روش ها، تحریک عمقی مغز است. در این روش، الکترودی در مغز کاشته می شود که مانع بروز علائم شدید بیماری پارکینسون خواهد شد.

دیگر داروهایی که ممکن است برای پارکینسون تجویز شوند، عبارت‌اند از: آپومرفین، بنزتروپین، آمانتادین و داروهای آنتی‌کولینرژیک. همه‌ی این داروها می‌توانند در کنترل علائم کمک کنند.

تماس با نورولوژی

  دوپامین یک ماده شیمیایی مغز و انتقال دهنده عصبی است که به ارسال سیگنال های الکتریکی به اطراف مغز و در طول بدن کمک می کند.

ویزیت آنلاین متخصص مغز و اعصاب برای دریافت ویزیت آنلاین متخصص مغز و اعصاب از بهترین متخصص های دکتر مایکو همین الان اقدام کنید.

پارکینسون بیماری پیشرونده‌ای است و علائم آن با گذشت زمان بدتر می‌شوند. این بیماری می‌تواند علاوه‌بر حرکات فرد، روی بینایی و خواب و سلامت روانی او هم تأثیرگذار باشد.

به ندرت پیش می آید که افراد جوان این بیماری را تجربه کنند. این بیماری در اواخر و یا اواسط زندگی شروع شده و با افزایش سن ، خطر مبتلا شدن به این عارضه افزایش می یابد . حدود سنی افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند از ۶۰ سال به بالا اتفاق می افتد.

 سعی کنید از اتصال دهنده های قلاب-حلقه به جای دکمه استفاده کنید.

اصلاح و بهبود طرز نشستن و تعادل و به حداقل رساندن خطرات زمین خوردن

کلیه مطالب صرفا جهت آگاهی بخشی است و جنبه تشخیص و درمان قطعی ندارد. در صورت نیاز به هر نوع تشخیصی به پزشک مراجعه کنید.

بیماری پارکینسون کشنده نیست، ولی عوارض ناشی از آن می تواند طول عمر افرادی که با این بیماری تشخیص داده شده اند را کوتاه کند.

اگرچه این بیماری پارکینسون کشنده است می تواند به پشتیبانی از مشکوک بودن به ابتلای شما به بیماری پارکینسون کمک کند ، ولی این علائم و آزمایشات نورولوژیکی است که در نهایت تشخیص صحیح را تعیین می نماید. پزشک ، انجام تست های آزمایشگاهی از قبیل تست خون را برای جلوگیری از مشکلات دیگری که ممکن است باعث بروز علائم در شما شده باشد ؛ توصیه می کند.

 وضعیت خود را بررسی کنید و صاف بایستید.  این به شما کمک می کند تا کمتر حرکت نامنظم داشته باشید.

تاکنون هیچ گونه ‌آزمایش خاصی برای تشخیص آن وجود ندارد. لذا تشخیص این بیماری امری دشوار است. عموما پزشکان برای تشخیص این بیماری ویژگی‌ های اساسی اختلال حرکتی در فرد را مورد بررسی قرار می دهند.

Report this page